selamlaaaarrrr herkese ne kadarda çok zaman oldu benim ikinci yuvama gelmeyeli demi can dostlarım ?
o kadar enteresan şeyler oluyoki hayatımda ben hakim olamıyorum bi çok şeye...
bi çoğunuzun bildiği gibi sığınacak bi kapım yok ne ana ne baba tek başıma ayakta kalma çabası veriyorum hep :( ayrıca özelimi az buçuk biliyosunuz, bi 15 yılımı verdiğim ve karşılığında ne bi nikah ne bi çocuk nede insan yerine koyulmadığım bi ilişkim vardı :( canparçamıda bilirsiniz bi çoğunuz. kardeşimi kaybettikden sora o "ilişki" dediğim olay iyice zıvanadan çıktı bu arada bende ne gençlik ne enerji nede güç kaldı ama yinede şartları zorladım evimi taşıdım iş buldum vs vs...
olmadı olmadı,tekrar dedim deneyeyim yine tanıdığım bildiğim insan illa ayrıdır dedim hani ıspartaya gittim işte onun yanına gittim ama yinede olmadı,üzüntü üstüne üzüntü ekledim... :(
ve ben çok sıkıldım bunaldım... :( bi gün gazeteden bi iş buldum bundan 7 ay önce başladım o gün bu gün izinsiz çalışıyorum,küçük bi işletmeydi ben kat hizmetlerinde çalıştım tabi çok küçük olunca bi çok şeye bakıyosun sanki evinmiş gibi,oradaki insanların gazına gelip evide taşıdım iş yerinin dibine,ama antalyanın en pahalı semti konyaaltı aldığım maaşın tam yarısını kiraya veriyorum. ve bu işyerimide evimide gösterdim şu bi türlü bitmeyen banada hiç bişey veremeyen arkadaşa,böylelikle zaman geçip gidiyodu ama işin iç yüzünü bana sorarsınız canparçam öleli hep yalnız hep yalnızım... :(
ve bi gün aynı yerde çalıştığımız benimle aynı işleri yapan hep yardımcı olan tertemiz bi yüreği olan insanı fark ettim !
ve benim boynumun borcu yalnızlığım bütün çirkinliğiyle hep benle birlikte,ayrıca işyerinde dönen burada yazamayacağım kadar çirkin olaylardan beni koruyan kollayan insan bi şekilde girdi hayatıma o zaman fark ettim o kadar uzun zaman olmuşki,bana hiç kimse açmısın tokmusun diye önüme bi lokma yemek koymamış,belki asırlar olmuş ben uyurken üzerimi kimse örtmemiş üşümeyeyim diye hastalandığım zaman bi koşu gidip ilaç almamış kimse... :(
ve hiç kimsenin aklına bile gelmemişim yıllarca... özelliklede 15 yılımı verdiğim adam varya onun aklına tüküreyim :(
şimdi hayatıma giren çocuk,çocuk diyorum çünkü benden yaş olarak küçük,herneyse serseriymiş falanmış filanmış hiç umurumda bile deyil eğer beni derse sonuna kadar kapım açık yok demesse eyvallah allah yolunu açık etsin derim.
ve bu olayı msj yoluyla 15 yıllık arkadaşa bildirdim (ha bu arada eklemek isterim bu 15 yıllık dediğimiz beyfendi benimle birlikteyken başkasıyla evlendi ondan çocuğu var şimdilerde boşanma davaları hala devam ediyo,şimdi ise ıspartada genç bi sevgilisi var) neyse msjla bildirdim durumu artık benimde hayatıma birisi girdi ama senle düşman olmak istemem sana kapım herzaman açık diye attım msjı.
vay efendim senmisin nasıl yaparmışım vay efendim ben omuymuşum bumuymuşum hakaretler küfürler ve seni öldürüm asarım keserim,ayrıca erkek arkadaşıma aynı şekilde ablamı arayıp aynı şekilde tehditler vs vs...
tabiii huzursuzluk diz boyu oldu ben sürekli diken üstünde yaşamaya başladım,gittim savcılığa şikayette bulundum ablamı şahit gösterdim yalnız bi kadınım ve ayrılmak istediğim için ölümle tehdit ediliyorum diye dilekçe verdim ayrıca karakola vs vs,nihayet dün eline geçmiş sanırım yada polis aradı bilemiyorum,ve inanırmısınız bilmiyorum ama bu adam benim üzerimde öyle bi egemenlik kurmuşki,dün tanımadığım bi numaradan aradı sen nasıl yaparsın böyle birşeyi,nası şikayet edersin beni, ben bi iş adamıyım vs vs ne telefonu kapatabiliyorum ne karşılık verebiliyorum ancak deli gibi terleyip titreyerek dinliyorum! varmı böyle bişey adam yıllarca üzerimde şiddet uygulaya uygulaya beni kuklaya çevirmiş,yine tehditler havada uçuştu bunlar olurken ben yine çalışıyorum,allahım sen ne büyüksünki,hala ayaktayım ben ! ve dün karar verdim 7 ayın sonunda burayıda terk ediyorum evimide taşıycam yeni bi iş bulucam...
yayınlamıştım feyste bu yazıyı şimdide tam yeri geldi...HAYIRLISI...
